Η τριανταφυλλιά (επιστ. Ροδή, Rosa) είναι γένος φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae).

Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Αποτελείται από τη ρίζα, τον βλαστό, τα φύλλα και τα μπουμπούκια της. Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις.
Συνεχίζοντας, ο βλαστός της αρχικά είναι τρυφερός και πράσινος, ενώ κάποια στιγμή αρχίζει να σκληραίνει και να αποξηραίνεται. Επίσης, ο βλαστός εξωτερικά έχει αγκάθια, όπως και τα φύλλα στις άκρες τους. Τα άνθη της τριανταφυλλιάς βγαίνουν στις άκρες των τρυφερών βλαστών. Στην αρχή είναι κλειστά τα μπουμπούκια της, ενώ σιγά σιγά αρχίζουν να ανοίγουν και να ξεπετάγονται τα πέταλα. Τα πέταλα έχουν διάφορα χρώματα όπως λευκό, κόκκινο, ροζ, κίτρινο και άλλα. Το χρώμα των λουλουδιών τους είναι ανάλογο με την ποικιλία της κάθε τριανταφυλλιάς.
Η τριανταφυλλιά πολλαπλασιάζεται με πέντε τρόπους. Πολλαπλασιάζεται με παράρριζα, με σπέρματα, με καταβολάδες, με μοσχεύματα και με μπόλιασμα. Η τριανταφυλλιά, εκτός απο την ομορφιά και τα ευωδιαστά άνθη, παρέχει και αιθέριο αρωματικό λάδι εξαιρετικής ποιότητας, που παίρνουμε απο τα ροδοπέταλά της και που χρησιμεύει στην παρασκευή αρωμάτων. Επίσης τα πέταλα των τριαντάφυλλων, κυρίως τα ροζ, μπορούν να γίνουν και γλυκό.

• 200 γρ. φύλλα από Μαγιάτικα τριαντάφυλλα -
• 1 κιλό ζάχαρη -
• 4 ποτήρια νερό -
• 1 κουτ. γλυκού, κοφτό, ξινό (στη Χίο το ονομάζουν, λεμόνι του ζου) -

Καθαρίζουμε ένα-ένα τα φύλλα, τα ξεπλένουμε από τη σκόνη και τα βράζουμε για μισή ώρα στο νερό. Στη διάρκεια του βρασμού, κρατάμε λίγο ζουμί από το ροδόνερο, το οποίο θα προσθέσουμε στο τέλος, ώστε να πάρει το γλυκό όμορφο χρώμα.
Όταν τα φύλλα είναι βρασμένα, ρίχνουμε τη ζάχαρη και περιμένουμε να δέσει το σιρόπι μας.
Παρακολουθούμε προσεκτικά το δέσιμο του σιροπιού, (άλλωστε αυτή είναι και όλη η τέχνη στα γλυκά κουταλιού).
Όταν έχει σχεδόν δέσει το σιρόπι, διαλύουμε το ξινό στο ροδόνερο που έχουμε κρατήσει και το προσθέτουμε κι αυτό στο γλυκό μας. Θα δούμε ότι παίρνει ένα όμορφο ρουμπινί χρώμα.
Συνεχίζουμε το δέσιμο του γλυκού, δοκιμάζοντας σ’ ένα πιατάκι, μέχρι να δούμε ότι το σιρόπι ρέει αργά και είναι μελωμένο.
Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το βάζουμε σε βάζο χλιαρό.