Το λαούτο (νυκτό έγχορδο) συνοδεύει πάντα τη λύρα εμπλουτίζοντας την μελωδία και τον χρόνο της. Επίσης, η λύρα παίζετε  και με την τσαμπούνα (πνευστό, είδος ασκαύλου) που αποτελεί ένα επίσης παραδοσιακό μουσικό όργανο της Καρπάθου ,που συναντάται κυρίως στα βόρεια χωριά της Καρπάθου,  για να συνοδεύσει τα  τοπικά τραγούδια και τους χορούς.
  Η Καρπάθικη Λύρα δεν αποτελεί  απλά ένα μουσικό όργανο αλλά συγχρόνως συνιστά  αναπόσπαστο τμήμα της εσωτερικής διακόσμησης κάθε Καρπάθικου σπιτιού, υποδηλώνοντας με τον τρόπο αυτό την αφοσίωση των Καρπαθίων στη Λαογραφική Παράδοση του τόπου τους. Η Λύρα πλαισιώνει κάθε κοινωνική εκδήλωση, όπως, αραβώνες , γάμους, βαπτίσεις ,πανηγύρια ,γλέντια κτλ. Η κάθε Λύρα είναι μοναδική, δεδομένου ότι η πλειοψηφία  των κατασκευαστών της είναι αυτοδίδακτοι και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποιο τυποποιημένο μοντέλο για την κατασκευή της. Οι διαστάσεις, οι καμπύλες και οι λεπτομέρειες της κάθε Λύρας ποικίλουν από χωριό σε  χωριό αλλά και από κατασκευαστή σε κατασκευαστή.
 Έτσι συναντάμε λύρες που διαθέτουν  τα παραδοσιακά ξύλινα κλειδιά(στριφτάρια),  τύπου βιολιού, είτε τα σύγχρονα μεταλλικά κλειδιά μαντολίνου, με ή χωρίς «γλώσσα» (fingerboard), με ή χωρίς την ελικοειδή απόληξη του βιολιού ,που στην Κάρπαθο είναι γνωστή ως «καλάουρας».